بحران اقتصادی، کشورها بر سر سه راهی مرگ، زندگی و معیشت!
شیوع کرونا این روزها کشورهای جهان را تنها درگیر بحران سلامت و بهداشت جامعه نکرده است، بلکه موضوعاتی چون معیشت، اقتصاد و کمبود امکانات نیز به دغدغه‌های اصلی دولت‌ها بدل شده است. هر چه تعداد کشورهای درگیر با ویروس کووید-۱۹ بیشتر میشود، این پیچیدگی‌ها نیز افزایش می‌یابند. تنها در هفته نخست ماه آوریل تعداد موارد ابتلا در جهان به دو برابر افزایش یافته و حالا به یک میلیون نفر نزدیک شده است. در آمریکا بیش‌از ۲۰۰ هزار مورد ابتلا گزارش شده و تعداد کشته‌شدگان ۵۵ درصد از کشته‌های چین بیشتر بوده است. تاکنون که تلاش‌ها برای مبارزه علیه این ویروس بسیار پرهزینه بوده است. تعطیلی اقتصاد، منجر به ضربه شدیدی بر پیکره دولت‌ها خواهد بود. الگوهای موجود نشان می‌دهند که اگر اجازه دهیم ابتلا به کووید-۱۹ در بین افراد جامعه تسری یابد، ضربه اقتصادی کمتر خواهد بود، اما احتمالا تعداد کشته‌شدگان از یک میلیون نفر نیز بیشتر خواهد شد. واقعیت این است که یک سال تعطیلی فعالیت‌های اقتصادی، می‌تواند منجر به از بین رفتن حدود یک‌سوم تولید ناخالص داخلی آمریکا و حوزه اروپا شود. بازارها دچار افت خواهند شد و سرمایه‌گذاری‌ها به تاخیر می‌افتند. با تعلیق ابداعات و افت مهارت‌ها، ظرفیت‌های اقتصادی دستخوش سقوط می‌شوند.
ادامه قرنطینه چه بلایی بر سر کسب‌و‌کار می‌آورد؟
در ابتدا باید این موضوع را مطرح کنیم که هدف از نوشتن این مقاله صرفا ایجاد ترس در مخاطب نیست، بلکه هدف آن، روشن سازی و تلنگری برای ذهن های ماست. این روزها، قرنطینه خانگی به دلخواه ما شکل نگرفته، بلکه از سر‌اجبار، دیر یا زود، همه انسان های جهان را شامل خواهد شد. اگر قرنطینه بیش از ۶ ماه طول بکشد ممکن است کدام دسته از افراد رشد کنند و کدام دسته دچار ورشکستگی و فروپاشی اقتصادی و یا اعتقادی شوند؟ “کرونا، پدیده‌ای است که در چند قرن اخیر مشابه نداشته”، شیوع کرونا باعث رونق برخی از مشاغل مربوط به مایحتاج ضروری خانواده‌ها شده است و برخی دیگر از مشاغل، مانند گردشگری، رستوران‌ها، سینما، تیاتر و .. از رونق افتاده‌اند. پیش بینی میشود اگر تا ۶ ماه این وضع ادامه پیدا کند فاجعه بزرگی در اقتصاد جهان رخ خواهد داد. از سوی دیگر، این ماجرا، فرصتی است برای افرادی که قادرند تمامی فرایندهای کسب درآمد را در بستر اینترنت قرار دهند و مشاغل خود را ادامه دهند. این افراد تنها شاید درصد کمی از جامعه فعلی را تشکیل دهند، اما با طولانی شدن قرنطینه افراد زیادی ناگزیر به تغییر، در صورت امکان هستند.
تکنولوژی، پیش‌تر، قرنطینه را به ما تحمیل کرده است!
در صورتی که شرایط، همینگونه ادامه پیدا کند، شرایط عمومی زندگی مردم تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. به استثنای جنبه‌های خاص، تلاش‌هایی که در راستای پیشگیری از شیوع این بیماری صورت می‌گیرند عمدتا در راستای همان‌هایی هستند که ما مدت‌ها است با آن روبه‌رو هستیم. به عبارت بهتر، «قرنطینه» نامی جدید و شاید کمی شگفت‌انگیزتر برای شرایطی باشد، که تکنولوژی‌های کامپیوتری، بیش از دو دهه است به ما تحمیل کرده‌اند: میسر شدن همه‌چیز از کنج انزوای یک میز یا یک صندلی، در سایه یک لپ‌تاپ یا تبلت که به اینترنت متصل است. بخش اصلی تهدید قرنطینه، جامه عمل پوشیدن نوید فناوری است. این‌که آیا ما آماده پایان بخشیدن به کار انسانی در آینده‌ای نه چندان دور هستیم؟ هرگز در تاریخ بشریت، نتوانسته بودیم بدون این‌که جایی برویم این‌قدر کار انجام دهیم. یکی از نمونه‌های آن فروش باجه‌های بلیط‌فروشی سینماها در سال ۲۰۱۹، به شدت کاهش یافته است و دلیل آن، محبوبیت بی‌حدوحصر به اشتراک‌گذاری محتواها و سرگرمی‌ها بوده است. سرگرمی‌هایی که برای نسل بشر، دلپذیرتر و باکیفیت‌تر بوده‌اند. اپلیکیشن‌ها، بازی‌ها، پادکست‌ها، همه و همه از همین روند تبعیت می‌کنند. حال، بعد از غرق شدن در این اقیانوس، آخرین چیزی که ممکن است کسی نگرانش شود این است که در خانه حوصله‌مان سر رود!
بعد ازعبور کرونا، فرهنگ انسانها چه تغییراتی خواهد کرد؟
تصور کنید اگر شرايط فعلى به مدت يكسال ادامه داشته باشد، چهره شهرها و انسانها و طبيعت چگونه خواهد بود؟ ماتیاس هورکس و همکارانش در مرکز پژوهش های وابسته به موسسه رابرت کخ در آلمان، به این سوالات به صورت بی وقفه فکر می کنند و تحقیقات گسترده ای را برای پاسخ به این پرسش ها آغاز کردند.
کرونا، فرهنگ مراودات و تعاملات اجتماعی را تغییر خواهد داد.
جمع‌های دوستانه کوچکتر میشود. حضور و فیزیک افراد جای خود را به تصاویر دیجیتال و مجازی میدهد. دلتنگی‌ها بیشتر میشود و آهسته آهسته این سیطره تلفن‌ها و دنیای اینترنت، جای خالی افراد و عزیزانمان را پر خواهد کرد. انسان، موجودی ست که در طول فرهیختگی اجتماعی‌اش، نیاز به مراودات و ارتباطات حضوری و دیده شدن‌ها دارد. دنیای بعد از کرونا، شاید میزها و صندلی‌های بسیار خالی از حضور خواهند بود.
کرونا، میانگین مطالعه افراد سیاره را در یکسال افزایش خواهد داد.
انسان‌های زیادی برای زنده ماندن مجبور به یادگیری و خواندن خواهند شد. قرنطینه‌های درمانی ویروس کرونا، کتاب های دیجیتال و خاک خورده ی کتابخانه‌ها را جان دوباره خواهد داد. ویروس کرونا، هنر و خلاقیت فردی را به شکل قابل توجهی رشد خواهد داد.
ویروس کرونا، به ما یادآور می شود که سمت روشن تکنولوژی چقدر حیاتی ست. شاید انسانِ پس از کرونا باید بیش از هر چیز وامدار تکنولوژی باشد.
سیستم آموزش انسانی تغییر خواهد کرد. ویدئو کنفرانس‌ها و آموزش‌های تحت شبکه اینترنت، سرفصل تازه ای از آینده ی علم و آموزش است. تمامی مدارس به ناچار به جدیدترین ابزار انتقال علم مجهز خواهند شد و تعاریف بسیاری از علوم آموزشی دچار تحولی بزرگ خواهد بود. این اتفاق می تواند به صورت غیرمستقیم و بعضا مستقیم، از نابودی جنگل‌های بسیاری جهت چاپ کتب درسی و آموزشی در سراسر سیاره محافظت کند.
بعد از کرونا، کره‌زمین به چه شکل درخواهد آمد؟
و اما مرکز مطالعات بیولوژیک میشیگان، متشکل از یک تیم تحقیقاتی محیط زیست شامل بیش از پنجاه دانشمند در زمینه محیط زیست و بیماری های بیولوژیکی، نظر عجیب و جالب دیگری دارند: “کرونا، حیات بیولوژیک سیاره را متحول خواهد کرد.” کاهش بیش از ٢٠٠ میلیون متر مکعب گازهای گل خانه‌ای و دی‌اکسید‌کربن. پایین آمدن دمای کره زمین در آینده‌ی نزدیک. حفظ بقای بیش از هفتصد گونه ی گیاهی و جانوری در صورت حفظ این وضعیت به مدت یکسال. کاهش چند صد میلیون تن زباله‌ی پلاستیکی. افزایش چشمگیر بهداشت عمومی. اختصاص بودجه‌های هنگفت جهانی و احیای سندیکاها و مجامع بهداشت در سراسر جهان برای حفظ انسان. بهره‌مندی عمومی‌تر کشورهای فقیر دنیا از بهداشت و آموزش.